حساسیت نظری به ویژگی بصیرت و مهارت محقق درمعنی دارنمودن داده ها،استعداددرک وقدرت تجزیه وتحلیل عناصرمربوط از عناصرنامربوط اطلاق می شودکه ازطریق تجربه حرفه ای،مطالعه متون،تجربه شخصی وروند تحلیل داده هادرخلال تحقیق افزایش می یابد. اهمیت حساسیت نظری دراین نکته است که چون اساسا پژوهش کیفی ونظریه زمینه ای درپی معنادادن به داده هاهستند، تجربه، دانش و سروکارداشتن بایک مقوله به طورمداوم، توانایی معنادادن به رخداها و واقعیت هارا افزایش می دهد .
حساسیت نظری عبارت از توانایی محقق در کار با داده ها به شکلی که بتواند آنچه که داده ها می گویند را کشف نموده و ارائه کند. این حساسیت که از طریق ابزارهای تحلیلی خاص ایجاد می شود باعث جلوگیری از سوگیری درتحلیل و غلبه بر موانع تجزیه وتحلیل می شوند. محقق باید بتواند به جریان ها، مفاهیم و رویدادهای اصلی مرتبط با موضوع تحت مطالعه حساس بوده و بر انگیخته شود.